Bij kunstenaars blijft creativiteit meestal niet beperkt tot één discipline. Al in mijn tienerjaren was ik ook geboeid door taal. Met zo weinig mogelijk woorden zoveel mogelijk zeggen, is net zo boeiend als met zo weinig mogelijk een optimaal schilderij maken. De verstilling in mijn beeldend werk suggereert een diepere betekenis. Verlangens, ontroering, verwondering, herinneringen, ontmoetingen verweven in fantasie, vormen een nieuwe wereld in woorden en in beelden. Mijn gedichten lezen als schilderijen. Mijn beeldende werken lezen als gedichten.
Geïnspireerd door dichters als Gerrit Achterberg en Remco Campert begon ik op mijn zeventiende met schuchtere pogingen poëzie en proza te schrijven. Al deze schrijfsels kwamen terecht in een bureau-la. Een ontmoeting op een Weense reis met de schrijfster en dichteres Thea Wamelink uit Gouda leidde op haar advies tot het uitgeven van mijn dichtbundel Een Horizon Verder in 2009. In dat zelfde jaar begon ik met voordragen van mijn gedichten in verschillende gezelschappen
In de jaren 70 begon ik met het schrijven van verhalen zowel in het Nederlands als het Weertlands dialect. In 2009 sloot ik mij aan bij de schrijverskring van Veldeke.
2010 Deelname van voordrachten van gedichten in grachtenpanden van Gouda Poezie Ten Huize Van
2010 Deelname Nacht Van De Poëzie Weert
2011Deelname van voordrachten van gedichten in grachtenpanden van Gouda Poezie Ten Huize Van
2013 Aanvang maken van teksten voor het boek Leuken Tijdsbeeld Van Toen
2016 Samen met Jo van Geneijgen realisatie van het boek Leuken Tijdsbeeld Van Toen. Interviews met bewoners van het dorp Leuken bij Weert, historisch onderzoek en en het verzamelen van foto’s leidden tot een lijvig naslagwerk. Naast Nederlandse teksten staan er in het boek delen met dialect uit de streek.
Op de eerste tentoonstelling in februari 2020 van Manifest PH2000 hangen bij vijf schilderijen van mij door mij geschreven gedichten.
verleiding gemengde techniek op doek 150cm. x 120cm 2018
verleiding
opstekend als fluisterende bries
zwiept ze ziedende zee
van wervelende lust op
zichzelf zinderend ontsluierend
hem onthutsend hypnotiserend
de boeg van zijn trots rafelend
als gescheurde zeilen
in ontluisterde storm
ontnuchtering rest
in terugkerend spel
der eeuwige tijden
Contemplatie
wanneer onze blauwe planeet
deze schitterende
ongeziene schoonheid
haar leven zieltogend
aan een draadje hangt
zinderende zon haar beschijnt
het laatste water verdampt
het droge stof verstikt
zal de mensheid verdwaasd
in vergeefse aanbidding
ter aarde gezegen
zich bezinnen
over de diepe band
met de almoeder
Contemplatie gemengde techniek 150cm x 100 cm 2019
MIJMERING
als de nacht zijn adem lengt
sterren en maan mij navigeren
het pad mij in gedachten brengt
verlang ik telkens terug te keren
naar geborgenheid van weleer
waar kinderstemmen samen kwamen
bij stralende lichtjes achter ramen
een vallende ster daalt neer
bron van omarmend welbehagen
van wens die uit zal komen
op wolken geluk gedragen
daar kan ik dan van dromen
December 2019
’t ongrijpbare grijpbaar
als gedachten stenen stapelen
op’t maagdelijk witte doek
tot kwast en verf vorm vangen
die eens gedachte was
Landschap met wilg pastelkrijt 26 cm x 26 cm 2009
een horizon verder…
met trage tred
balancerend
doch vastberaden
stap ik voort
naar waar ik
een vermoeden heb
dat illusie en werkelijkheid
elkaar raken
daar achter de horizon
onbeweeglijk alsof
ik verlaten ben van mijzelf
tijdelijk ontwricht
ontwaak ik aan de rand
van een droom
en vind
een nieuw morgenrood.
Rust 200 cm x 100 cm acrylverf 1998
da capo al fine
in krachtige greep
omklemmen eeltige
handen het taaie hout
drijven het ijzer
in vette grond
keren en keren
in vaste voren
het pezige lijf
buigt en strekt
druppels zweet
vermengd met
vocht der aarde
het zaad gezaaid
voor monden
straks gevuld
op het witte laken liggen
stil gerimpelde handen
de ogen geloken
laatste strijd gestreden
en weer drijft het ijzer
in vette grond
buigt en strekt
een ander pezig lijf
zakt zacht de kist
zomermiddag
rondingen rollen zover
mijn oog kan raken
zilveren lint versmalt sloom
slingerend naar wijde verten
op broze warmte boven bosrand
vrije vogel in stille vlucht
ver geluid van kakelende kip
trillend het rijpe korenveld
donker gebrom van hommel
mijn trage tred hoorbaar
in magisch moment
om stilte aan te raken
beelden
als suizende, stralende sterren
in diep indigo geest
flitsen beelden iriserend
uit opalen zalen
ontworstelen oog en hand
aan weerbarstig graniet
vorm die eeuwigheid trotseert
Kerstmis 1958
fluisterende sneeuwvlokken
prikten nacht geopende ogen
plakten vast haren
tintelend wangen oren
ginder klonken klanken
van roepende klokken
alsof het gesmoorde
kinderstemmen waren
langzaam groeiden jassen wit
legde stilte het zwijgen op
waar zandwegen zich bewogen
en je karren ratelen hoorde
schamel schijnsel van kerkramen
maakte stemming opgetogen
liederen vloeiden samen
in stralende akkoorden
met wonderlijke woorden
koesterend in warmte
van kachel en kaars
aan sober gedekte tafel
in blij gevoelde harten
bestond echte vrede
Stonehenge
een aegis van stilte
houdt me in haar ban
als hartslag van
de aarde zelf
de logge borst
van grijs massief
geeft bestemming aan
onbekend volk
dat uit de berg
pilaren ontwrichtte
als edelstenen
gezet in kunstige
cirkel waarin
zonlicht gevangen
in gestage tred kruipt
gepassioneerde stoet
bloeiende helling omhoog
gefixeerd op in schijnsel
omkranste zuilen
bakens voor levenswind
Damocles
werelden ontvouwden aanvankelijk
nog onbegrijpelijk verbazend
grote grijphanden van werkelijkheid
pelden meedogenloos berekend
in vliegende vaart onschuldigheid
barstensvol en onuitsprekelijk
meegesleurd naar verwijdering
van natuurlijkheid en evenwicht
slinks weggevoerd van schoonheid
met arrogantie en smalende lach
weggewimpeld alle bezwaren
onontkoombaar aan totale verwording
geleid naar onafwendbare catastrophe
wordt ontzetting over het naderende einde
gesmoord door zelfzuchtige argumentatie
2018