Poëzie/Proza

Bij kunstenaars blijft creativiteit meestal niet beperkt tot één discipline.  Al in mijn tienerjaren was ik ook geboeid door taal. Met zo weinig mogelijk woorden zoveel mogelijk zeggen, is net zo boeiend als met zo weinig mogelijk een optimaal schilderij maken. De verstilling in mijn beeldend werk suggereert een diepere betekenis.  Verlangens, ontroering, verwondering, herinneringen, ontmoetingen verweven in fantasie, vormen een nieuwe wereld in woorden en in beelden. Mijn gedichten lezen als schilderijen. Mijn beeldende werken lezen als gedichten.

Geïnspireerd door dichters als Gerrit Achterberg en  Remco Campert begon ik op mijn zeventiende met schuchtere pogingen poëzie en proza te schrijven. Al deze schrijfsels kwamen terecht in een bureau-la. Een ontmoeting op een Weense reis met de schrijfster en dichteres Thea Wamelink uit Gouda leidde op haar advies tot het uitgeven van mijn dichtbundel Een Horizon Verder in 2009. In dat zelfde jaar begon ik met voordragen van mijn gedichten in verschillende gezelschappen

In de jaren 70 begon ik met het schrijven van verhalen zowel in het Nederlands als het Weertlands dialect. In 2009 sloot ik mij aan  bij de schrijverskring van Veldeke.

2010 Deelname van voordrachten van gedichten in grachtenpanden van Gouda Poezie Ten Huize Van

2010 Deelname Nacht Van De Poëzie Weert

2011Deelname van voordrachten van gedichten in grachtenpanden van  Gouda Poezie Ten Huize Van

2013 Aanvang maken van teksten voor het boek Leuken Tijdsbeeld Van Toen

2016 Samen met Jo van Geneijgen realisatie van  het boek Leuken Tijdsbeeld Van Toen. Interviews met bewoners van het dorp Leuken bij Weert, historisch onderzoek en en het verzamelen van foto’s leidden tot een lijvig naslagwerk. Naast Nederlandse teksten staan er in het boek delen met dialect uit de streek.

Op de eerste tentoonstelling in februari 2020 van Manifest PH2000 hangen bij vijf schilderijen van mij door mij geschreven gedichten.

VERLEIDING-2

verleiding  gemengde techniek op doek 150cm. x 120cm 2018

verleiding

opstekend als fluisterende bries

  zwiept ze ziedende zee

  van wervelende lust op 

  zichzelf zinderend ontsluierend

  hem  onthutsend hypnotiserend 

  de boeg van zijn trots rafelend 

  als gescheurde zeilen 

in ontluisterde storm

  ontnuchtering rest

  in terugkerend spel 

  der eeuwige tijden

Contemplatie

wanneer onze blauwe planeet

deze schitterende 

ongeziene schoonheid 

haar leven zieltogend

aan een draadje hangt

zinderende zon haar beschijnt

het laatste water verdampt

het  droge stof verstikt 

zal de mensheid verdwaasd 

in vergeefse aanbidding 

ter aarde gezegen

zich bezinnen

over  de diepe band

met de almoeder

IMG_20190328_095054

Contemplatie gemengde techniek 150cm x 100 cm  2019

MIJMERING

als de nacht zijn adem lengt

sterren en maan mij navigeren

het pad mij in gedachten brengt

verlang ik telkens terug te keren

naar  geborgenheid van weleer

waar kinderstemmen samen kwamen

bij stralende lichtjes achter ramen 

een vallende ster daalt neer

bron van omarmend welbehagen

van wens die uit zal komen

op wolken geluk gedragen

daar kan ik dan van dromen

December 2019

Landschap met wilg(1)t ongrijpbare grijpbaar
als gedachten stenen stapelen
op’t maagdelijk witte doek
tot kwast en verf vorm vangen
die eens gedachte was

Landschap met wilg  pastelkrijt 26 cm x 26 cm 2009

een horizon verder

met trage tred
balancerend
doch vastberaden
stap ik voort
naar waar ik
een vermoeden heb

dat illusie en werkelijkheid 
elkaar raken
daar achter de horizon
onbeweeglijk alsof
ik verlaten ben van mijzelf
tijdelijk ontwricht
ontwaak ik aan de rand
van een droom
en vind 
een nieuw morgenrood.

rust 2

Rust  200 cm x 100 cm acrylverf 1998

da capo al fine

in krachtige greep
omklemmen eeltige
handen het taaie hout
drijven het ijzer
in vette grond
keren en keren
in vaste voren
het pezige lijf
buigt en strekt
druppels zweet

vermengd met
vocht der aarde
het zaad gezaaid
voor monden
straks gevuld
op het witte laken liggen
stil gerimpelde handen
de ogen  geloken
laatste strijd gestreden
en weer drijft het ijzer
in vette grond
buigt en strekt
een ander pezig lijf
zakt zacht de kist

zomermiddag

rondingen rollen zover
mijn oog kan raken

zilveren lint versmalt sloom
slingerend naar wijde verten
op broze warmte boven bosrand
vrije vogel in stille vlucht
ver geluid van kakelende kip
trillend het rijpe korenveld

donker gebrom van hommel
mijn trage tred hoorbaar

in magisch moment
om stilte aan te raken

beelden

als suizende, stralende sterren
in diep indigo geest
flitsen beelden iriserend

uit opalen zalen
ontworstelen oog en hand
aan weerbarstig graniet

vorm die eeuwigheid trotseert

Kerstmis 1958

fluisterende sneeuwvlokken
prikten nacht geopende ogen
plakten vast haren
tintelend wangen oren

ginder klonken klanken
van roepende klokken
alsof het gesmoorde
kinderstemmen waren

langzaam groeiden jassen wit
legde stilte het zwijgen op 
waar zandwegen zich bewogen
en je  karren ratelen hoorde 

schamel schijnsel van kerkramen
maakte stemming opgetogen
liederen vloeiden samen
in  stralende akkoorden
met wonderlijke woorden

koesterend in warmte
van kachel en kaars
aan sober gedekte tafel

in blij gevoelde harten
bestond echte vrede

Stonehenge

een aegis van stilte
houdt me in haar ban

als  hartslag van
de aarde zelf

de logge borst
van grijs massief
geeft bestemming aan
onbekend volk
dat uit de berg

pilaren  ontwrichtte 
als edelstenen
gezet in kunstige
cirkel waarin
zonlicht gevangen

in gestage tred kruipt
gepassioneerde stoet
bloeiende helling omhoog
gefixeerd op in schijnsel

omkranste zuilen
bakens voor  levenswind

Damocles

werelden ontvouwden aanvankelijk
nog onbegrijpelijk verbazend

grote grijphanden van werkelijkheid
pelden meedogenloos berekend
in vliegende vaart onschuldigheid

barstensvol en onuitsprekelijk
meegesleurd naar verwijdering
van natuurlijkheid en evenwicht
slinks  weggevoerd van schoonheid

met arrogantie en smalende lach
weggewimpeld  alle bezwaren
onontkoombaar aan totale verwording
geleid naar onafwendbare catastrophe
wordt ontzetting over het naderende einde
gesmoord door zelfzuchtige argumentatie

2018